Interesante innovación! Un equipo de enxeñeiros da Universidade de California en San Diego (EEUU) fabricaron esta camiseta, que funciona como unha rede eléctrica en miniatura e é capaz de alimentar dispositivos electrónicos usando o movemento e a suor corporal.
O certo é que desde hai anos, de forma experimental, existe roupa que xera enerxía eléctrica. Por exemplo, a que emprega fibras con células solares. O peculiar desta invención é o seu funcionamento, como unha rede eléctrica en miniatura que conecta varios xeradores de electricidade a un supercondensador que almacena a enerxía recollida. Coa súa combinación de tecnoloxías, consegue xerar electricidade sen importar que o suxeito estea en movemento ou parado.
A camiseta colleita e almacena enerxía do corpo humano para alimentar pequenos dispositivos electrónicos, por exemplo a pantalla LCD dun reloxo de pulseira. Esta innovación, denominada “microrrede portátil”, combina a enerxía da suor e o movemento do usuario para proporcionar enerxía sostible aos dispositivos portátiles.
Como funciona?
A “microrrede portátil” funciona a partir de tres eixos principais:
- Xeradores triboeléctricos impulsados polo movemento dos brazos.
- Células de biocombustible impulsadas pola suor. Tamén son xeradores de enerxía.
- Supercondensadores de almacenamento da enerxía.
A camiseta emprega “canles de prata” integradas na mesma fibra da camiseta, que conectan os xeradores triboeléctricos coas células de biocombustible. Os xeradores triboeléctricos están situados na parte exterior da camiseta, concretamente nas mangas e nos laterais do torso, preto da cintura. Xeran electricidade por movemento, ao capturar a electricidade xerada na frotación natural dos brazos co corpo. Están feitos dun material cargado negativamente, que é o que está colocado nos antebrazos, e un material cargado positivamente, colocado aos lados do torso. A medida que os brazos entran en contacto co torso ao camiñar ou correr, os materiais con carga oposta xeran electricidade.
Pola súa banda, as células de biocombustible están no interior, concretamente no peito da camiseta. Son capaces de utilizar a suor humana como combustible biolóxico.
As células de biocombustible proporcionan baixa voltaxe continua, mentres que os xeradores triboeléctricos proporcionan alta voltaxe. Para que o sistema poida alimentar dispositivos, estas voltaxes diferentes combínanse e regulan nunha voltaxe estable. Aí é onde entran os supercondensadores que, colocados na parte exterior, sobre a zona do peito, actúan como un depósito que almacena temporalmente a enerxía de ambas fontes de enerxía. Posteriormente, descárgana para alimentar a pequenos dispositivos electrónicos conectados.
Aínda que o usuario non se mova, a camiseta xera electricidade
Esta camiseta sempre está a xerar electricidade, aínda que o usuario non se mova. Ao moverse, as mangas e o torso xeran electricidade. Cando o usuario se para, o sistema segue alimentándose da súa suor. A recolección de enerxía tanto do movemento como da suor permite que a microrrede portátil alimente os dispositivos de forma rápida e continua.
Células de biocombustible no interior da camiseta, que colleitan enerxía da suor. Créditos: Lu Yin, coautor deste estudo.
Para certificar o funcionamento deste prototipo, o equipo de científicos da UCSD probou a peza de vestir sobre unha persoa en sesións de 30 minutos, que consistían en facerlle correr ou pedalear durante 10 minutos, seguidos doutros 20 de descanso. Simplemente con este exercicio, a camiseta fornecía a enerxía suficiente para que funcionase correctamente un reloxo dixital de pulseira ou para que se activase unha pantalla electrocromática, un dispositivo que cambia de cor segundo a voltaxe.
É un logro, pero aínda está lonxe de producir a enerxía necesaria para manter un teléfono móbil ou un computador portátil con carga. Tempo ao tempo! A medida que continúen as investigacións neste campo, a capacidade xeradora destas e outras tecnoloxías seguirá aumentando, mentres que os requirimentos enerxéticos dos novos dispositivos poden ir diminuíndo.
Aínda que a priori este prototipo está concibido para atletas e deportistas, os investigadores cren que esta tecnoloxía ten posibilidades ilimitadas. Indicaron que están a traballar noutros deseños que poidan colleitar enerxía en diferentes situacións, por exemplo mentres o usuario está sentado na oficina.
Pareceuche interesante este artigo? Déixanos un comentario 🙂
Fuentes de información: Nature Communications, Elconfidencial.com y Engineering and Technology
